یکی از موارد مهم در ساخت استخر عایقبندی است. چرا؟ چون ما با عایقبندی صحیح و اصولی میتوانیم جلوی هدر رفت انرژی و ماده را از سیستم استخر خود بگیریم و بهتبع ما هزینه کمتری را صرف خواهیم کرد. همچنین فعالیتها و پیگیریهای لازم برای جبران این هدر رفت نیز کاهش مییابد که این مورد میتواند موجب صرفهجویی در هزینههای مادی، زمان و… میشود؛ پس عایقبندی قدم مهمی در ساخت استخر است.
مواد عایقبندی بر اساس کارکرد و مواد پایه خود به گروههای مختلفی تقسیمبندی میشود که در ادامه به بررسی آنها میپردازیم.
دسته اول: عایقهای حرارتی
شامل عایقهایی میشود که مانع از مبادله حرارت بین محیط داخل استخر و بیرون آن میشود.
دسته دوم: عایقهای رطوبتی
این دسته شامل عایقهایی میشود که مانع از مبادله رطوبت و آب بین محیط داخل استخر و بیرون آن میشود.
پس تا این مرحله دانستیم که عایقها بر اساس کارکرد به دو گروه عایقهای حرارتی و عایقهای رطوبتی تقسیم میشوند.در مرحله بعد میخواهیم عایقهای رطوبتی را بر اساس حالت فیزیکی و مواد پایه آن دستهبندی کنیم در مورد آن توضیحاتی ارائه کنیم.
انواع عایقهای رطوبتی
1) عایقهای پودری
این عایقها دارای پودرهای درزگیری میباشند که نسبت بهروشهای دیگر دارای سرعت بیشتری است. این دسته با ایجاد فشار منفی به عایق شدن بیشتر استخر کمک میکند.
2) عایقهای مایع
این دسته عایقها که شامل عایقهای دوجزئی آکریلیکی و پلیمری نیز میشوند، روی سیمان و یا بتن ما اجرا میشود و مانند یکلایه محافظتی عمل مینماید.
پس باید توجه داشته باشیم که در عایقبندی با این روش این مرحله باید قبل از نصب کاشیها و بعد از عملیات بتنریزی انجام شود.
در نوشته مراحل ساخت استخر میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد این موضوع کسب کنید.
3) عایقهای بر پایه قیر
این روش شاید یکی از آشناترین روشها برای شما باشد؛ زیرا به دلیل قیمت مناسب و اجرای راحتتر بیشتر مورداستفاده قرارگرفته است.در این روش که ما در آن نیاز به قیرگونی و ایزوگام داریم باید روی سطح سیمانی و یا بتنی خود با توجه به شرایط یک یا چندلایه از آن را بکشیم تا عایقبندی انجام شود.
در مورد این روش باید این نکته را نیز مدنظر قرارداد که هرگونه عاملی ازجمله برخورد مواد سخت با آن یا قرار گرفتن در انبساط یا انقباض شدید که مثلاً میتواند براثر سرما و گرما اتفاق بیفتد و یا عوامل دیگری ازایندست میتواند عایق ما را سوراخ کرده و زحمت ما را به هدر دهد.
بهعنوان آخرین مطلب در مورد این روش به این نکته اشاره میکنیم که کاربرد این روش در استخرهای کشاورزی و صنعتی بسیار زیاد است.
4) عایقهای بر پایه مواد نانو
این روش که میتوان گفت یکی از جدیدترین روشها در عایقبندی است به دو صورت اضافه شدن به ملات سیمان و ترکیب شدن بارنگهای بر پایه آب یا آکریلیک انجام میشود. شاید لازم به گفتن نباشد که درروش دوم دست ما بسیار بازتر است زیرا هم عایقبندی در آن انجامشده و هم طراحی استخر.
از مزیتهای دیگر این نوع عایقبندی نیز میتوان به سهولت در اجرا و قیمت مناسب آنهم اشاره کرد.
5) عایقهای دارای لاستیکهای مصنوعی
این روش که در استخرهای طبیعی بیشترین استفاده را دارد از روکشهای لاستیکی برای عایقبندی استفاده میکند. این روش ب عنوان یک روکش روی استخرهای خاک، کشاورزی و ازایندست استخرها میتواند ایفای نقش کند.
این لاستیکهای مصنوعی میتوانند اتیلن پروپیلن، دیون مونومر یا روکش PVCباشند.
باید این نکته را متذکر شد که اگر در ساخت استخر از بلوک و سیمان استفاده میکنید بهتر است از این روش صرفنظر کنید.
6) عایقهای چسبی
در این روش که هنگام بتنریزی انجام میشود باید چسب مخصوص را به بتن اضافه کرد. واضح است که چسب چسبندگی و گیرایی بتن را زیاد میکند پس باید حواسمان این نکته باشد و عملیات بتنریزی را سریعتر انجام دهیم؛ در غیر این صورت ممکن است مواد مصرفی ما از بین برود.
در صورت کاهش تراکم بتن براثر اضافه شدن چسب به آن میتوان از ویبراتور برای رفع این مشکل استفاده کرد.
در انتها نیز میتوان به این نکته اشاره کرد که این روش عایقبندی در بین روشهای مقرون بهصرفه قرار میگیرد.
7) عایقهای سیمانی
این مدل عایقکاری دو روش دارد که میخواهیم به توضیح آن بپردازیم.
روش اول: با استفاده از ملات آببند الیاف دار RCM که آن را باید به ملات خود بیفزاییم و ماهیچه سیمانی به عایقکاری میپردازیم.
دلیل این کار عدم اجرا ماهیچه سیمانی در قسمتهایی که دیوارهها به کف مخزن متصل میشوند است.
این ملات آببند بر پایه سیمان و دارای مواد مخصوصی مانند پری پروپیلن است و معمولاً هم ماهیچهای که با آن میکشند پنج تا هفت سانت ضخامت دارد.
باید در نظر داشت که این ترکیب علاوه بر اینکه مقاومت مکانیکی بالایی دارد، چسبندگی بسیار زیادی هم دارا است که باید این نکته را نیز مدنظر داشته باشیم.
با توجه به تأثیر مطلوب این روش در عملیات بندکشی این روش برای اجرا عملیات نرمه کشی و زیرسازی بدنه پیشنهاد میگردد.
همچنین برای بهبود خواص و جلوگیری از ترک خوردن ماهیچه میتوانیم قبل از خشک شدن ملات از نوارهای فایبرگلاس نوع FARTA استفاده کنیم؛ همچنین برای بهبود انجام این بهینهسازی میتوانیم با ترکیب مقدار مشخصی از پودر و مایع عایق رطوبتی MCI به هم و اجرا آن روی مشهای فایبرگلاس با یک قلممو استفاده کنیم.
روش دوم: این روش مدل قدیمیتر روش قبل است و در آن بجای استفاده از ملات ترمیمی RCM از چسب MCP Super استفاده میشود. این روش را زمانی اجرا میکنیم که فضای ما بسیار زیاد بوده یا به هر دلیلی عایقبندی با روش قبل بهصرفه نباشد.
گفته میشود که در این روش میتوان بتنی با عیاری تقریباً معادل 400 تهیه کرد و 10 تا 20 درصد از وزن آب داخل آن را با چسب جایگزین نمود.
همچنان در این روش به استفاده از نوارهای فایبرگلاس و عایق رطوبتی MCI توصیه میشود.
مطالب مرتبط
جهت ثبت هرگونه درخواست مرتبط با سایت، میتوانید فرم زیر را پر کنید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس خواهند گرفت.